Cocker spaniel angielski – najważniejsze informacje o rasie

Cocker spaniel angielski to pies myśliwski, który obecnie odgrywa częściej funkcję psa do towarzystwa. Jest wesoły i skory do zabawy. Z uwagi na jego naturalne predyspozycje wymaga zapewnienia dużej dawki ruchu i częstego przebywania na świeżym powietrzu. Nie będzie zatem dobrym wyborem dla seniorów i dla osób o siedzącym trybie życia.

Cocker spaniel angielski to pies cieszący się dużą popularnością na całym świecie. Przywiązuje się do ludzkiej rodziny, lubi jej towarzyszyć przy różnych aktywnościach. Przepada za dziećmi, z którymi chętnie będzie się bawił. Ma pięknie prezentującą się sierść, która wymaga intensywnej pielęgnacji.

Cocker spaniel angielski – historia rasy

Cocker spaniel angielski to rasa figurująca w klasyfikacji Międzynarodowej Federacji Kynologicznej. Zaliczona została do grupy VIII – Aportery, płochacze i psy dowodne oraz do sekcji 2 – płochacze. Nadano jej numer wzorca 5. Cocker spaniel angielski to rasa znana od bardzo dawna. O psach tych przeczytać można m.in. w XIV-wiecznych dziełach Geoffreya Chaucera czy XVI-wiecznych sztukach Williama Shakespeare’a. Mimo że krajem patronackim rasy jest Wielka Brytania, psy te wywodzą się z Hiszpanii. Pojawiły się w Anglii razem z hiszpańskimi właścicielami odwiedzającymi przedstawicieli arystokracji angielskiej. Ci otrzymywali je w podarkach lub kupowali. Pierwotnym przeznaczeniem rasy była pomoc myśliwym w wypłaszaniu ptactwa łownego. Świetnie sprawdzały się również w polowaniu na króliki i inną drobną zwierzynę.

Cocker spaniel angielski i springer spaniel angielski były ze sobą początkowo utożsamiane. W 1902 roku wydano dla cocker spaniela pierwszy oficjalny oddzielny wzorzec, co dało początek w prowadzeniu osobnych linii hodowlanych tych ras. Jednak na tym nie kończą się trudności w rozpoznawaniu cocker spanieli angielskich. Z uwagi na rosnącą popularność tych czworonogów w USA w XX wieku rozpoczęła się hodowla psów w tzw. amerykańskim typie. Czym się on różnił od typu angielskiego? Psy amerykańskie były trochę mniejsze. W przeciwieństwie do angielskich, zwracano mniejszą uwagę na użytkowe, a większą na wystawowe walory. Od 1946 roku typy amerykański i angielski uznawany jest za odrębne rasy. Na tej podstawie wyodrębniono rasy – cocker spaniel amerykański oraz cocker spaniel angielski.

Cocker spaniel angielski – wygląd

Angielski cocker spaniel to pies średniej wielkości. Dorosłe osobniki osiągają 38–41 cm wysokości i 12,5–14,5 kg masy ciała, przy czym psy są nieco większe od suk. Czworonogi te charakteryzują się zwartą i wyważoną sylwetką. Mają mocny tułów z krótką, lekko opadającą ku tyłowi linią grzbietu. Kończyny przednie i tylne są mocne i proste, w tylnych natomiast wyraźny i mocny staw skokowy. Klatka piersiowa jest głęboka, sięgająca do połowy łokcia i dobrze rozwinięta. Zad mają muskularny, zaokrąglony, szeroki. Ogon u cocker spaniela angielskiego jest osadzony na przedłużeniu linii grzbietu. Nie zaleca się, aby był podniesiony (im niżej, tym lepiej). Jeszcze kilka lat wcześniej był przycinany, podobnie jak uszy. Obecnie taka praktyka jest zakazana.

Czworonogi tej rasy mają nieco wydłużoną głowę. W budowie czaszki w górnej części zaobserwować można lekkie wysklepienie w postaci kopuły, mocno rozwinięte łuki brwiowe, kwadratową i lekko zwężającą się ku nosowi kufę, zgryz nożycowy, wyraźny stop. Cocker spaniel angielski ma dość charakterystyczny wygląd uszu. Są nisko osadzone, zwisające, długie (co najmniej sięgające do końca nosa), mocno owłosione. Jeśli chodzi o oczy to są błyszczące, ciemnoorzechowe lub ewentualnie brązowe czy czarne, ale nie jasne.

Cocker spaniel ma półdługą sierść, która jest jedwabista, gładka i przylega do ciała. Na łapach jest najbardziej obfita, a na głowie najkrótsza. Niedopuszczalna jest sierść sztywna i kręcona. Umaszczenie cocker spaniela angielskiego może być przeróżne. Dopuszczalne są psy:
● w jednym kolorze, w tym złotym, rudym, czarnym, czekoladowym,
● dwubarwne z nakrapianiem lub bez, jak np. biało-czekoladowe, biało-czarne,
● trójbarwne, jak np. biało-czekoladowe z podpalaniem lub przesiane (pomarańczowe, czekoladowe, niebieskie, cytrynowe, niebieskie z podpalaniem, czekoladowe z podpalaniem).

Cocker spaniel angielski – zachowanie i charakter

Cocker spaniel angielski to pies o dobrym charakterze. Jest niezwykle wesoły, energiczny, śmiały i ciekawski. Lubi pieszczoty. Dodatkowo jest bardzo czuły, komunikatywny i serdeczny. Kiedy się cieszy, merda nie tylko ogonem, ale całą tylną częścią ciała. Potrafi jednak wykazać spory upór, zwłaszcza w szczenięctwie. Dlatego bardzo ważne jest odpowiednie wychowywanie, które powinno się rozpocząć, kiedy zwierzę jest młode. Psy tej rasy są bardzo inteligentne. Szybko rozumieją, jakie wymagania stawia się im. Nauka cocker spaniela powinna charakteryzować się stanowczością, konsekwencją, łagodnością.

Cocker spaniele angielskie mają duże zdolności adaptacyjne, dzięki którym są w stanie przystosować się do różnych sytuacji. Dobrze odnajdą się przy osobie lubiącej aktywnie spędzać czas. Będą dobrą rasą dla rodziny z dziećmi, z którymi będą mogły bawić się bez końca. Z uwagi na mocne przywiązanie do opiekunów psy te nie lubią pozostawać same. Dość źle znoszą samotność, do której należy je wcześniej dobrze przygotować. W innym wypadku mogą przejawiać zachowania destruktywne (niszczą elementy wyposażenia wnętrza), bywają zbyt szczekliwe. Cocker spaniel angielski, mimo że ma w naturze łowcze zachowania, rzadko kiedy ruszy sam z siebie za tropem. Uznaje się go za czworonoga o najmniejszych skłonnościach do ucieczki (spośród wszystkich ras myśliwskich). Jednak na wypadek ewentualnej eskapady zaleca się wyposażenia go w adresówkę lub chip.

Bardzo ciekawą kwestią jest nastawienie przedstawicieli tej rasy do obcych. Cocker spaniel angielski o jednolitym umaszczeniu będzie doskonałym stróżem podwórka. Szybko zaalarmuje o pojawieniu się niepożądanego gościa. Poza tym jest dość zaborczy względem członków swojej ludzkiej rodziny. Będzie zachowywać dystans wobec odwiedzających ją nieznanych osób. Inaczej jest w przypadku cocker spaniela angielskiego dwu- i trzykolorowego. Czworonogi te są zdecydowanie bardziej przyjaźnie nastawione. Z radością i entuzjazmem witają gości. Odpowiednio socjalizowany i wychowany reprezentant tej rasy jest w stanie dogadać się z innym psem, nawet kotem. Jeśli planuje się posiadanie więcej niż jednego zwierzęcia w domu, najlepszym rozwiązaniem będzie wzięcie pod opiekę osobników w młodym wieku. Wychowywanie razem zdecydowanie lepiej wpłynie na późniejsze relacje. Dobrym pomysłem będą też zajęcia w psim przedszkolu.

Cocker spaniel angielski – zdrowie i potrzeby

Ile żyje cocker spaniel angielski? Średnia długość życia cocker spaniela angielskiego to 12–14 lat. Pies tej rasy bez odpowiedniej ilości ruchu wykazuje tendencję do tycia. Dodatkowo brak możliwości wybiegania się może źle wpływać na jego samopoczucie. Może popaść w depresję lub stać się neurotykiem. Najczęstsze choroby cocker spaniela angielskiego to schorzenia oczu, w tym postępująca atrofia siatkówki, katarakta i podwinięcie powieki (entropium). Poza tym z uwagi na częste harce w zaroślach może pojawić się zapalenie spojówek. Powszechne są stany zapalne uszu, które w dużej mierze wynikają z ograniczonej wentylacji kanału słuchowego. Profilaktycznie zaleca się wyrywanie włosów rosnących wewnątrz uszu. Pojawić się mogą u nich dysplazja stawu biodrowego i nefropatia rodzinna (choroba nerek). Niekiedy przytrafiają się alergie pokarmowe i kontaktowe. Dobrze znoszą wysokie, jak i niskie temperatury.

Kluczowym zabiegiem pielęgnacyjnym u cocker spaniela angielskiego jest regularne czesanie. Sierść wypada mu przez cały rok, a szczególnie intensywnie wiosną i jesienią. Wówczas psa powinno się czesać codzienne. Poza okresami mocnego linienia średnio raz w tygodniu. Szczególnej pielęgnacji wymagają włosy na stopach, które powinno się sczesywać w kierunku palców i przycinać równolegle do podeszw. Dodatkowo konieczne jest wyrywanie włosów rosnących wokół poduszeczek. Nie powinno się ruszać z kolei tych znajdujących się między palcami. Pies nie powinien być też często kąpany, najlepiej tylko wtedy, kiedy zaistnieje taka potrzeba i jest mocno zabrudzony. W przypadku zabrudzenia poszczególnych części ciała zaleca się umycie tylko ich. Psa warto od czasu do czasu zabrać do groomera.

Cocker spaniel angielski to łakomczuch. Dlatego wszelkie smaczki stosowane podczas szkolenia czy podane dla urozmaicenia diety powinno się uwzględnić w dziennym zapotrzebowaniu energetycznym. Nie jest zwierzęciem wybrednym w kwestii jedzenia. Chętnie zgarnąłby coś z talerza opiekuna, ale nie wolno mu na to pozwalać. Dieta może opierać się na samodzielnie przygotowywanych posiłkach BARF lub gotowej kamie, ważne jednak, aby była wysokiej jakości i zapewniała pokrycie wszelkich niezbędnych do prawidłowego rozwoju składników pokarmowych. W ciągu dnia powinien dostać dwa posiłki, a przed każdym zachowywać należy około godzinę odpoczynku.

Cocker spaniel angielski nie jest wybredny w kwestii lokum. Może żyć w mieszkaniu, o ile zapewni mu się codzienne wyjścia. Nie tylko spacery. Należy aranżować czas na dworze w sposób pozwalający na realizację jego dużej potrzeby ruchu. Nie można zapomnieć o zabawach w domu, które będą oddziaływały na sferę psychiczną. Jako myśliwy potrzebuje oddziaływania różnych bodźców. Dlatego warto wyposażyć go w interaktywne zabawki.

Cena cocker spaniela angielskiego

Najlepiej zdecydować się na szczeniaki cocker spaniela angielskiego pochodzące z hodowli zarejestrowanej w FCI. Zapłaci się za nie kilka tysięcy. Ceny zaczynają się do niespełna 4000 zł i mogą sięgać ponad 5000 zł. Na sprzedaż oferowane są też zdecydowanie tańsze psy, ale z dużym prawdopodobieństwem pochodzą z pseudohodowli. Decydując się na takiego pupila nie będzie się miało pewności, w jakim stopniu odda wzór rasy bądź czy nie jest obciążony jakimiś uwarunkowanymi genetycznie schorzeniami.