Samojed (Samoyed) – charakterystyka, pielęgnacja, zdrowie ( Encyklopedia psów )

Samojed – charakterystyka rasy

Białe, puszyste psy ze stale uśmiechniętym wyrazem pyska, dzisiaj biorą udział w dogoterpiach na całym świecie, w domach rozweselają domowników, a na dworze stanowią prawdziwy wulkan energii. A jak było kiedyś? Samojedy od zawsze pracowały z ludźmi, pomagały w pilnowaniu i wypasaniu stad reniferów, domostw, brały także udział w polowaniach. Nauczono je biegu w zaprzęgach i wykorzystywano jako psy pociągowe. W zamian Samojedy zyskiwały surowe mięso zwierzyny, w tym ryb, wdzięczność ludzi i możliwość spania we wspólnych namiotach i domostwach. Poniekąd było to powodowane egoistycznym podejściem ludności – tak puchate psy służyły jako sprawne ogrzewacze.

Samojedy należą do sekcji szpiców i psów w typie pierwotnym. Ich nazwa wywodzi się od plemienia Samojedów żyjących w Mongolii przed tysiącami lat. Lud ten bardzo dbał o swoje psy i już wtedy pilnował, aby nie doszło do krzyżowania rasy. Samojedzi posiadali tylko śnieżnobiałe odmiany, natomiast w południowych zakątkach spotykane były one w odmianie brązowej i czarnej. Wraz z plemieniem psy te dotarły do Azji, następnie do Anglii, gdzie dopiero w 1909 roku opracowano wzorzec rasy. W Polsce pierwsza hodowla psów rasy Samojed powstała w 1989 roku.

 

 

Samojed- Sylwetka

Średniej wielkości  pies o eleganckiej i pełnej wdzięki sylwetce wpisanej w kwadrat. Masa ciała dorosłego osobnika dochodzi do 30 kg, a wysokość w kłębie u samców wynosi 54 – 60 cm, natomiast samic 50 – 56 cm. Samojedy to psy muskularne, zbite. Ich silna i duża głowa osadzona jest na potężnej szyi. Charakterystyczny uśmiech rasa ta zawdzięcza lekko skośnym, ciemnym i szeroko rozstawionym oczom i szerokim wargom o ciemnej pigmentacji. Małe, szpiczaste, stojące i wysoko osadzone uszy dopełniają ten obraz. Tułów samojeda jest raczej krótki. Dużą uwagę zwraca ogon, w  spoczynku – noszony nisko, podczas ruchu – zawinięty nad grzbietem lub zagięty w bok.

Okrywa włosowa Samojedów jest niesamowicie gęsta i gruba. Na szyi tworzy się bujna kryza, uda, ogon i łopatki są bujnie owłosione. Między palcami u łap obecne są bujne włosy chroniące opuszki. Niegdyś dopuszczalne były umaszczenia: białe, czarne i brązowe. Dzisiaj, zgodnie ze wzorcem, możliwe są jedynie Samojedy czysto białe, kremowe lub białobeżowe. Niedopuszczalny jest kolor beżowy.

 

 

Samojed- pielęgnacja

Dwuwarstwowa okrywa włosowa tej rasy pokryta jest naturalnym łojem. Pozwalało to psom na dużą wytrzymałość względem opadów atmosferycznych. Właściwość ta pozwala również na dosyć sprawne wytrzepanie się z zaschniętego brudu i zanieczyszczeń. Sierść Samojedów jest elastyczna, a duży jej procent stanowi podszerstek. Włosy okrywowe są dłuższe i sztywniejsze, puchowe natomiast miększe i gęsto ułożone. Taki rodzaj okrywy włosowej nie wymaga częstych kąpieli, najlepiej wykonywać je przy silniejszych pobrudzeniach – co parę miesięcy, a przy szybko brudzącym się psie – co miesiąc. Przed kąpielą należy dokładnie wyczesać psa, co ułatwi pracę. Z kosmetyków zaleca się używanie szamponów do sierści białej i dla psów o delikatnej skórze. Po kąpieli psy najlepiej suszyć w letnim nawiewie suszarki, przy zbyt ciepłym powietrzu sierść się skołtuni i stanie się matowa.

Samojedy wymagają regularnego czesania. Raz w tygodniu należy porządnie je wyczesać grzebieniem o szeroko rozstawionych ząbkach lub szczotką pudlówką. Należy pamiętać, że dwa razy do roku Samojedy linieją. W okresie tym najpierw wypadają im włosy puchowe, następnie okrywowe i są one dosłownie wszędzie, wtedy niezbędne staje się codzienne wyczesywanie.

Psy tej rasy absolutnie nie nadają się do strzyżenia lub całkowitego golenia. Ich skóra jest skłonna do podrażnień i alergii, taki zabieg grozi poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi, a podczas lata jest właściwie równoznaczny z przegrzaniem, a nawet udarem cieplnym psa. Z aspektów estetycznych, ogolony Samojed odrasta nierówno, a sierść najczęściej zamienia się w puch. Zgolony ogon rzadko kiedy odrasta. Dopuszczalne jest podcinanie sierści w okolicach krocza, w celach higienicznych, oraz na tzw. „portkach”. Włosy między opuszkami łap pełnią ważne funkcje ochronne i nie nadają się do golenia.

 

 

Samojed- zdrowie

Samojedy są psami cechującymi się dobrą odpornością organizmu, uwielbiają zimę i śnieg. Należy jednak pamiętać, że psy chowane w mieszkaniach i będące większość czasu w ogrzewanych pomieszczeniach muszą powoli przyzwyczaić się do niższych temperatur, inaczej grozi to osłabieniem i przeziębieniami.

W hodowlach Samojedów ciągle pracuje się nad wyeliminowaniem chorób dotykających te piękne psy. Jednak nadal istnieje parę schorzeń typowych dla rasy i są to przykładowo choroby układu krążenia (wady serca), cukrzyca, niewydolność nerek oraz dysplazja stawu biodrowego. Niekastrowane samce znacznie częściej cierpiąc na nowotwory prostaty i problemy z układem moczowym.

Jako rasa o śnieżnobiałym umaszczeniu często spotykana u Samojedów jest głuchota i ślepota. Podobnie jak wyżły weimarskie, Samojedy mają predyspozycje do dwurzędowości rzęs, która najczęściej wymaga interwencji chirurgicznej, inaczej rzęsy stale będą drażniły oko, prowadząc do nieodwracalnych zmian.

Średnia długość życia Samojeda wynosi 9 -11 lat.

 

 

Żywienie psów rasy Samojed

Ze względu na predyspozycje do cukrzycy, alergii, a w starszym wieku również do otyłości, Samojedy powinny dostawać pokarm szczególnie dobrej jakości. Podstawą jest tutaj brak zbóż wszelkiego rodzaju, które podnoszą indeks glikemiczny karmy i dostarczają węglowodanów. Te psy muszą mieć dostarczoną sporą ilość nienasyconych kwasów tłuszczowych, które wesprą ich szatę i wzmocnią skórę. Ważnym elementem, który powinien znaleźć się w karmie dla psów rasy Samojed, jest siarczan chondroityny i glukozamina. Jako psy średniej wielkości, ale muskularne i raczej zbite, potrzebują one wzmocnienia stawów i kośćca.

W karmie dla szczeniąt oraz dla seniorów Samojedów poziom białka powinien być unormowany, niezbyt wysoki. Psy dorosłe zaleca się karmić mięsnym pokarmem  o średniej wartości energetycznej, duża kaloryczność jeszcze bardziej pobudzi psa do harców. Jednak są to tylko wskazówki, a odpowiednią karmę należy dobrać pod indywidualne wymogi osobnika.

 

 

Samojed- Charakterystyka

Samojed jest przedstawicielem psów pierwotnych. Sama historia rasy wyznaczyła jego charakter i temperament. Samojedy potrzebują dużo kontaktu i czułości ze strony opiekunów. Są to psy towarzyskie, wesołe, pogodne i mocno rodzinne. Taka silna potrzeba więzi tyczy się nie tylko ludzi, ale i innych psów. Tak, Samojedy to psy stadne i najlepiej czują się grupie pobratymców. Idealny kompan dla tej rasy to pies równie aktywny i zabawny, mający spory zapas energii.

Inteligentne psy, niegdyś stale pracujące z ludźmi, muszą mieć zapewniony regularny trening. Samojedy polecane są ludziom lubiącym sporty i spędzanie czasu na dworze. Wyścigi, biegi, zaprzęgi, wszelkie psie sporty – to dla tych psów gratka. Przy ćwiczeniach należy mieć na uwadze, że Samojedy mają krótki czas skupienia. Najlepiej więc często robić przerwy lub zmieniać rodzaj aktywności. Psy te nie sprawdzą się w niewielkich mieszkaniach, z małą ilością ruchu. W takich warunkach zaczną się szybko nudzić, a wtedy rozładowywać frustrację na przedmiotach i rozszarpywać wszystko. Dodatkowo Samojedy są psami niezwykle rozmownymi, pierwsze co robią to szczekają, w każdej sytuacji. Ich repertuar mowy ma znacznie większy zakres – potrafią też wyć, mruczeć, mlaskać, bulgotać i wiele innych.

Samojedy uchodzą za bardzo łagodne i zawsze uśmiechnięte misie, należy jednak mieć na uwadze, że zależy to głównie od osobnika. Regularnie denerwowany Samojed, który nie ma zapewnionych potrzeb charakterystycznych dla rasy, może być agresywny i niejednokrotnie zawarczeć. Psy mają też silną potrzebę bronienia zasobów, należy więc z psem od małego pracować. Odpowiednio dobrane osobniki, wyszkolone i wychowane świetnie sprawdzają się w dogoterapii, przynosząc ulgę i ukojenie dzieciom, osobom starszym lub chorym.

 

Pod maską uśmiechniętego, miłego i puchatego niedźwiadka, kryje się prawdziwy pies i nie można o tym zapominać. Posiada on potrzeby typowe dla tego gatunku i dodatkowy nadmiar energii.

 

 

 

Ciekawostki:

• Przed wprowadzeniem wzorca rasy i wpisaniem ich do rejestru ras, Samojedy nazywane były samojedzkimi psami zaprzęgowymi
• Mała hodowla Samojedów znajduje się w Zimbabwe
•  W Chinach mieszka Samojed, który wyszczekuje wyniki działań matematycznych: dodawania, odejmowania, dzielenia i mnożenia
•  Do dzisiaj prowadzone są wyścigi z zaprzęgami, w których udział biorą Samojedy
•  Przy dobieraniu szelek lub obroży dla Samojedów należy zwrócić uwagę czy nie zafarbują one śnieżnobiałego futra. Samojedy mają tendencję do odbarwień. Zaleca się wybór stonowanych kolorów akcesoriów dla tej rasy